Sander en ik hebben al een paar keer eerder een lange wandeltocht gemaakt. Daardoor weten we goed wat we aan elkaar hebben, wat kunnen we afzonderlijk en wat kunnen we gezamenlijk aan. Ook weten we wat we leuk vinden. Zo heeft de ervaring geleerd dat we wel van kamperen houden, maar dan moet het wel lekker weer zijn. Wanneer dit niet het geval is slapen we bij voorkeur in een Bed & Breakfast of klein pension. Ook hooi-hotels behoren tot de mogelijkheid. We houden ervan om contact te hebben met de lokale bevolking. In de kleine pensions is dat over het algemeen makkelijker dan in de grotere hotels. Maar zeker Sander is nieuwsgierig van aard en legt makkelijk contact, waardoor we ook veel mensen onderweg spraken. Dit was een van de redenen dat we geen mobiele telefoon bij ons hadden of andere apparaten die de communicatie vergemakkelijken. We moesten wel naar VVV voor het zoeken van onderkomen of mensen zo links en rechts vragen als de VVV's dicht waren of geheel afwezig.
De wandeltocht bestond uit verschillende bestaande meestal goed gemarkeerde routes. Soms was er een hiaat van ongeveer 30 km tussen de verschillende routes, zoals tussen de Hermannsweg en de Rothaarsteig, maar met kaart kwam Sander er altijd wel uit. Deze kaarten of wandelgidsjes kochten we altijd onderweg, behalve die van de handelsweg natuurlijk. Dat wij weinig kaarten hadden had er ook mee te maken dat we niet zo'n duidelijk einddoel hadden. Rome hadden we als doel gesteld meer om onze een richting te geven dan dat we per se naar Rome wilde lopen.
Contact met de achterban onderhielden we door aan het einde van elke route in een internetcafé iedereen te mailen. Zo hadden we het gevoel dat we echt weg waren, maar niet geheel van het wel en wee van onze vrienden afgesloten. De routes liepen vaak door kleine plaatsjes. Zo klein dat voor vrienden deze plaatsjes totaal onbekend waren. Voor Henny een dag voor aankomst aldaar ook trouwens. Google-maps bleek een fantastische site om toch te weten te komen waar we uithingen. Sommigen probeerden te raden waar we dan andere daags naar toe zouden lopen. Het was erg leuk om te lezen hoe men met ons meereisden.
Wanneer wij op reis gaan, gaan Bob en Bram altijd mee (zie ook even voorstellen). Henny heeft ooit twee draagzakjes gemaakt voor de hippo's en sindsdien hangt Bob bij Henny aan de rugzak en Bram aan die van Sander. Ze zijn zeer fotogeniek en bemoeien zich met alles. In moeilijk tijden, vooral als Henny door vermoeidheid steeds langzamer gaat lopen, spartelt hij met zijn pootjes tegen Henny's rug en als een kievit gaat ze dan weer verder.
De site is zo ingedeeld dat wanneer je niet geïnteresseerd bent in het verslag belangrijke informatie toch gemakkelijk te vinden is, zoals de route of overnachtingsmogelijkheden. Onder het kopje verslag staan de wandelroutes. Per dag is te zien hoe we gelopen hebben en waar we geslapen hebben.
Het verslag verhaalt per wandelweg over wat er bijzonder is aan die wandelweg (hoewel dat vaak ook in de wandelgidsjes staat) en wat het voor ons bijzonder maakte. Veel uitweiden over de natuur doen we niet, want foto's geven daar ook een goede indruk van.