italiaanse-meren (verslag Henny)
Italië zelf is wel erg leuk, allemaal wat enthousiaster dan in Zwitserland. En de wijn is weer normaal geprijsd. Echter geen stalletjes langs de wandelpaden.
In Italië hebben we door de provincie Vareze (of Varese) gelopen en dat schijnt wel 20 meren of meertjes te hebben. We hebben er wel veel gezien, maar ze niet allemaal langs gelopen. Net als in Zwitserland was het niet gemakkelijk onderkomen te vinden, maar met de tent kwam het altijd weer goed. (foto's ---)
Vervolgens hebben we de langs de Ticino gelopen. De Ticino is een erg brede rivier met een natuurgebied er omheen, de Ticino delta. Het is redelijk vlak maar wel mooi. Een nadeel is wel dat het er stikt van de muggen, het is er beroemd om. Als elke wandelaar ze net zo fanatiek doodslaat als Henny moet dit probleem toch snel opgelost kunnen worden.
Italië is geen wandelland. Ze vinden ons erg zot. De hotelhoudster in Abbiategrasso (net voor Pavia) kon niet geloven dat we geen auto hadden. Ze werkte toch al enige tijd bij de receptie, maar zulke 'Swiebertje-achtige' figuren (onze spullen beginnen aardig te slijten en we hebben een wandelstok uit het bos) had ze nog nooit gezien.
Abbiategrasso, ligt noordwest van Pavia en is zo'n plaatsje waar je nooit van gehoord hebt maar daardoor juist verrassend leuk, met een oud kasteel en een gezellig plein. Er hangt een gemoedelijke sfeer. Als je daar een drankje bestelt in een bar, krijg je er gratis wat te eten bij, zeker zo rond 17.00 uur.
Dat Italië geen wandelland is bleek ook uit de reacties van de Italianen. Italianen verklaarden ons voor gek maar reageerden wel enthousiast. Zo stopten ze soms zelf even met de auto om te vragen waar we naar toe gingen. Zoals geschreven is Italië niet echt ingesteld op (langeafstands)wandelaars, soms leuk maar soms ook helemaal niet. Er zijn weinig wandelwegen en als je een klein beetje van een route afwijkt loop je over een meestal drukke autoweg. Heeeeel vervelend. Bij gebrek aan goede wegen hebben we na lang wikken en wegen, besloten in Pavia met het wandelen te stoppen.
Augustinus, een van de kerkvaders van de katholieke kerk ligt hier begraven, en dat vinden we toch ook wel een mooi symbolisch eindpunt. De Paus moet nog even wachten. Ik ga hem wel schrijven of hij voor wat betere wandelwegen kan zorgen. Als Duitser moet hij toch weten hoe dat in zijn werk gaat.